Twee weekenden minivakantie: Cappadocia en Familie
Blijf op de hoogte en volg Nadine
09 December 2013 | Turkije, Istanbul
We vlogen zaterdagochtend om 7 uur wat betekende dat de wekker om 04.15 al ging, Lisa en Elizabeth hadden een taxi gebeld en die was verrassend snel op West campus. De rit naar het vliegveld ging ook heel voorspoedig dus we waren ruim op tijd op het vliegveld. En ze beginnen hier al 3 drie kwartier van te voren met boarden dus we konden meteen door de security check en door het vliegtuig in. Dat was in dit geval wel lekker want dan konden we mooi meteen weer gaan slapen. We hadden uiteindelijk 20 minuten vertraging toen we in Kayseri landden. Het was echt een super klein vliegveld zonder enige informatie, er stond wel een bordje met bussen maar die waren nergens te bekennen. Uiteindelijk hebben we maar aan de beveiligingsmensen gevraagd hoe we naar Göreme konden, en het bleek dat we dus eerst met een taxi naar een busstation moesten (bijna een kwartier rijden) vanaf waar we een bus naar Avanos konden nemen en als laatste moesten we nog een klein stukje met een mega dolmus wat eigenlijk meer op een gewone bus leek. Het weer was echt heerlijk en al met al waren we om 11 uur in het mooie en lekker warme hostel. We zijn eerst even ergens koffie gaan drinken voordat we naar het openluchtmuseum van Göreme gingen. Het was wel even wandelen maar de omgeving is daar zo mooi dat dat helemaal niets uitmaakt. Het museum was ook zeker de moeite waard, voornamelijk veel woonkamers en ontiegelijk veel kerken die in de rotsen zijn gemaakt. In de meeste kerken lagen ook skeletten in graven die je kon zien, en er waren heel veel fresco’s die heel goed bewaard zijn gebleven. De kleuren van sommige schilderijen waren echt super mooi. Daarna zijn we weer terug gelopen naar het centrum om even wat te eten en naar het hostel om schoenen te wisselen en warmere kleding mee te nemen. We hadden gehoord dat de zonsondergang in Rose Valley heel mooi moest zijn dus we gingen proberen dat te vinden. Op het moment dat we nog in het drop liepen kregen we al door dat de zonsondergang daar een stuk vroeger is, en omdat het in een dal ligt is de zon al snel achter de bergen verdwenen. Helaas hadden we het niet op tijd weten te halen maar de wandeling was nog steeds prachtig maar wel enorm koud. Op de terugweg heb ik nog een leuk Turks glazen lampje gekocht die in Istanbul vaak te groot of te duur zijn en daarna hebben we nog wat gegeten en lag ik om 21.00 lekker te slapen.
De volgende ochtend ging om 05.00 de wekker om een luchtballonvaart te maken, dat is het veiligst bij zonsopgang dus dat betekende weer vroeg opstaan! We werden door de shuttle opgehaald waarna we nog naar 2 andere hotels reden, bij de tweede stonden we bijna een half uur te wachten, dus toen iedereen eindelijk in de shuttle zat dachten we dat we naar de ballon zouden rijden maar we reden naar het ‘kantoor’ van de maatschappij. Dat was vanaf ons hostel nog geen 5 minuten rijden geweest dus dat hadden we makkelijk kunnen lopen, maarja dat is Turkije. Daar aangekomen kregen we nog wat broodjes, koekjes en thee. We hadden het nauwelijks op toen we naar de shuttle moesten om dan eindelijk naar de ballon te gaan. Toen we aan kwamen rijden waren er al enkele ballonnen opgestegen en die van ons waren bijna klaar dus we konden nog was mooie foto’s maken. Toen mochten we het mandje inklimmen, en het was een stuk groter dan ik had verwacht, hij bestond uit 4 delen en in ieder deel gingen 6 mensen. Er werd uitgelegd hoe we moesten doen als we gingen landen en toen vertrokken we. Het was heel gek want je hebt totaal niet het gevoel dat je vliegt. Ik had verwacht dat het wel een beetje zou schommelen of schudden maar het voelt meer alsof je van een gebouw of platform staat te kijken. Er waren onwijs veel ballonnen wat het uitzicht alleen maar mooier maakte en het was interessant om te zien hoe die ballonnen elkaar ontwijken door steeds op verschillende hoogtes te vliegen. Omdat de ballon niet te besturen is moesten de shuttles ons op de grond volgen en dat zag er heel leuk uit zo’n hele stoet witte busjes die de hele tijd de juiste afslag moeten kiezen. Het was echt prachtig en we hebben genoten van de vlucht, eenmaal beneden kregen we een beetje champagne en een certificaat van de vlucht. Op de grond was het wel enorm koud dus we waren blij dat we in het hostel lekker konden opwarmen. Het gekke was alleen dat we niet betaald hadden, eerst dachten we dat we dat zouden doen voor de vlucht, toen na de vlucht maar door de shuttle werden we alleen bij het hostel afgezet. Na het ontbijt zijn we naar een ondergrondse stad gegaan waar je 6 van de 38 verdiepingen kan bekijken. Dat was ook erg interessant om te zien en op sommige plaatsen was dat erg klein en smal! Terug in Göreme hebben we bij Coffeedocia wat gedronken (chocolade salep!) en gegeten voordat we opnieuw zouden proberen voor zonsondergang bij Rose Valley te zijn. We waren dit keer ruim op tijd en hebben heerlijk gewandeld maar of we Rose Valley nou hebben gevonden of niet we weten het niet precies. Op een gegeven moment stopten de pijlen maar we hebben niets speciaals gezien tijdens zonsondergang, we hebben wel lekker door de natuur gewandeld zonder veel toeristen wat voor de verandering ook wel eens lekker was. Nog even een soepje gegeten voordat de shuttle ons weer kwam halen en toen weer op weg naar het vliegveld. Na een goede vlucht en taxireis naar huis zat de mini-vakantie er helaas alweer op. Maandag had ik weer een toets dus lekker uitslapen zat er nog niet in voor mij.
Op donderdag was het 5 december dus sinterklaasavond! Samen met Eline hadden we voor onze vrienden een dobbelspel georganiseerd. De meesten kenden dit helemaal niet dus het was heel leuk om iedereen te laten zien wie sinterklaas is en hoe wij dat vieren. Eerst hadden we lekker pizza besteld en later op de avond had Eline nog allemaal pepernoten taaitaai die haar vader had meegebracht. Dat viel ook erg in de smaak allemaal. Iedereen had voor ongeveer 15tl aan cadeautjes gekocht en het spel was erg leuk en gezellig. Vooral de lichtgevende kerstsneeuwpop en houten trein met de letter Koc waren erg gewilde cadeautjes die uiteindelijk bij kerstverslaafde Petra en Eline terecht kwamen.
Die donderdagavond waren mijn tante Diny, onkel Laci en zijn zus Eva hier in Istanbul aangekomen dus op vrijdag ben ik naar het hostel gegaan waar ik met Kim ook was geweest om in te checken en vervolgens ben ik met mijn grote koffer naar het Four Seasons gegaan om ze op te halen en naar Taksim te gaan waar Lisa op ons wachtte. Lisa had een Ottomaans restaurant aanbevolen gekregen van een Turks meisje maar eenmaal op de locatie aangekomen bleek dat dat restaurant niet meer bestond. Lisa en ik hadden even bij een winkeltje gevraagd en die man heeft ons aanbevolen om naar Haci Abdullah te gaan wat volgens hem bijna het zelfde was. Eenmaal aangekomen bij het restaurant bleek het inderdaad ook Ottomaans te zijn waar we erg lekker gegeten hebben. Voor Lisa was het ook leuk om weer eens Duits te kunnen praten. Ik luisterde in het Duits, praatte Engels met Lisa en Nederlands met de rest. Zoveel talen door elkaar ging natuurlijk even fout, op een gegeven moment begon ik Engels tegen Laci te praten! Als toetje had ik een soort pudding met hars, de substantie was erg leuk en het was ook wel lekker maar het bakje was echt veel te groot. Daarna zijn we naar Sishane gelopen waar Lisa afscheid van ons nam omdat ze nog uit ging. Wij zijn naar beneden naar de Galatabrug gelopen waar we eronder en eroverheen zijn gelopen. In Eminönü ik heb de rest op de tram gezet en zelf de tram 1 halte terug genomen naar het hostel.
De volgende ochtend mocht ik in het Four Seasons ontbijten, en dat was zo mooi en lekker! Vers fruit en broodjes, en gewone dunne yoghurt met fruit in plaats van die kwark yoghurt die ze hier alleen hebben. Van de kaart nog Eggs Benedict, gepocheerde eieren met gerookte zalm, besteld wat ook echt heerlijk was. Daarna zat ik wel zo vol dat ik tot aan het einde van de middag niet meer aan eten kon denken. We zijn te voet naar de grote bazaar gelopen waar we rondjes gelopen hebben en ik nog wat souvenirtjes gescoord heb. We kwamen precies bij de goede uitgang uit om via de leukste weg naar de kruidenbazaar te lopen. Aangezien we daarna toch al in Eminönü waren zijn we maar doorgelopen naar de Galatatoren, want het was ook droog op dat moment en toen wisten we nog niet dat het de rest van de tijd mooi weer zou worden. Aan de voet van de toren hebben we Salep gedronken buiten onder een heater en aan tafeltjes waarbij de poten ook heaters waren, dat was lekker warm. Bij de toren stond weer helemaal geen rij dus we konden meteen naar binnen, wel hebben ze de prijzen verhoogd want de vorige 3 keer dat ik erop ben geweest was het 13tl en nu was het opeens 17tl. Daarna zijn we naar het Taksim plein en Ghezipark gelopen want het stelt niets voor maar je moet het toch gezien hebben als je in Istanbul bent. Op de terugweg over Istiklalstreet hebben we een lekker Turks taartje bij Mado gegeten en toen we verder liepen kwamen we nog allemaal protsten tegen en heel veel politie. Waar ze precies voor aan het betogen waren en waarom midden in Istiklalstreet is me niet helemaal duidelijk want het was niet Erdogan die op de spandoeken en borden stond. We zijn maar snel doorgelopen en met de tram terug naar het hotel gegaan om even uit te rusten voor we uit eten gingen. We hebben in een restaurantje gegeten dat in een Ottomaans huis gevestigd was en de lamskoteletjes waren heerlijk.
Zondagochtend kon ik me alweer verheugen op het ontbijt en deze ochtend was het zowaar nog lekkerder dan zaterdag. Ik had pancakes besteld waar ik drie verschillende kannetjes bij kreeg: frambozencompote, maplesyrup en een soort slagroomachtige consistentie met kaneelsmaak. Ik heb werkelijk waar nog nooit zulke lekkere pancakes gegeten. Het was zo lekker dat ik nog een pancake had besteld aangezien het lekkere beleg nog niet op was! Door de vertraging van het vliegtuig hadden ze de Blauwe Moskee nog niet kunnen bekijken dus die gingen we als eerste doen, die moet je natuurlijk wel gezien hebben. Daarnaast is het Mozaïek museum dus die hebben we ook meegenomen. Ze wilden heel graag het Dolmabache paleis zien en het was nog vroeg dus toen zijn we daar naartoe gegaan. De rondleiding was de tweede keer voor mij ook leuk aangezien deze gids weer andere dingen vertelden. En ik vorige keer gezien dat er mensen wel stiekem foto’s maakten dus dat ging ik nu ook doen, ik had alles tenslotte vorige keer al goed bekeken. Eenmaal weer buiten waren we in het restaurantje wat gaan drinken, helaas hadden ze geen appel thee dus werd het warme chocolade, en die was lekker! Dat hadden we helemaal niet verwacht want de service was niet goed en het eten wat de mensen naast ons kregen zag er ook niet al te speciaal uit. Toen hebben we de tram weer terug genomen en zijn we twee haltes eerder uitgestapt om nog een stukje te lopen. Onderweg nog een hoesje voor mijn nieuwe camera gekocht omdat het hoesje dat ik er van de BCC bij kreeg voor de speciale aanbieding die ik had gekozen veel groter en onhandiger was dan verwacht. Camera’s zijn hier in Turkije enorm duur maar stevige hoesjes voor eromheen dan weer heel goedkoop. Terug in het hotel een lekkere cocktail met granaatappel gedronken waarbij we mega olijven kregen en onwijs lekkere opgewarmde nootjes, zelfs die waren speciaal. Daarna heb ik een regendouche genomen en in de zachte sloffen en badjas van het Four Seasons rondgelopen tot ik me had klaargemaakt voor het diner in het Four Seasons. We waren de enige gasten voor het diner maar we waren in een knusser gedeelte van het hotel geplaatst in plaats van in het restaurant zelf. Eerst vonden we dat wel jammer maar toen bleek dat er verder niemand kwam eten was het wel gezelliger zo. We begonnen met broodjes in vaasjes en een eetbaar bloemetje met abrikoos. Het voorgerecht was pasta met truffelolie, parmezaan en sucuk worstjes. Als hoofdgerecht had ik hele lekkere eend met een heerlijk granaatappelstroopje en als toetje gepocheerde appel, chocoladecake, karamel en appelijs. Het was allemaal echt onwijs lekker en we hebben een hele gezellige avond gehad, maar de schoonheidsprijs ging toch naar het roze toetje van Laci.
Daarna ben ik met tram, kabelbaan en metro naar Haciosman gegaan waar ik eigenlijk een uur op de bus moest wachten dus ik besloot de taxi te nemen (anders had ik alle 4 de openbaarvervoermogelijkheden in 1 reis gebruikt) en op het moment dat ik naar de taxi loop kruis ik een Turks meisje en ik dacht laat ik nou eens aan haar vragen waar ze heen moet, zoveel is hier niet te doen misschien gaat ze ook naar Koç, maar ze was me voor en vroeg het al aan mij, het bleek dat ze ook naar west campus moest dus we konden de kosten mooi delen.
Vanochtend had ik weer gewoon cornflakes met yoghurt als ontbijt en het cafetaria eten zo meteen zal ook wel iets minder lekker smaken na al het lekkers het afgelopen weekend!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley