De laatste weken!

Tot en met oud en nieuw heb ik vooral rustig uitgeziekt want ik wilde natuurlijk wel fit zijn voor oud en nieuw op een boot op de Bosporus. We zouden op tijd naar Beşiktaş gaan zodat we nog even rustig ergens wat konden eten en op tijd de boot op konden gaan. Ik had verwacht dat de boot toch zeker wel een half uur tot 3 kwartier voor de vertrektijd open zou gaan. Toen Lisa al op de Dolmuş stond te wachten kwam ze er op eens achter dat ze haar kaartje niet bij zich had. Eenmaal terug op haar kamer was het kaartje helemaal zoek. Ondertussen probeerde ze te kijken of ze er ook op kon zonder kaartje wat niet bleek te kunnen en gelukkig vond ze het kaartje toen nog. Dit betekende wel dat we dus niet meer op tijd waren dus eenmaal aangekomen in Beşiktaş hebben we snel wat falafel gegeten en zijn we naar de boot gegaan. Het was inmiddels kwart voor 10 (de boot zou om 10 uur vertrekken) en er waren maar een paar mensen aan boord. Er werd voor dit feest ook groot geadverteerd met het feit dat we onze eigen drankjes mee mochten nemen, wat toch een stuk goedkoper is aangezien alcohol in Turkije sowieso al duur is. Maar toen we stonden te wachten voordat we de boot op konden kwam er een jongen naar ons toe om te vertellen dat we ons drinken moesten verstoppen als we de boot opgingen omdat ze een beetje problemen hadden met de boot. Eenmaal op de boot bleek dat het daar ook niet veilig was en zelfs onze flesjes water werden afgepakt zonder ook maar even te kijken of het überhaupt wel iets alcoholisch was. Typisch Turks was dit weer, ze beloven iets wat dan toch ineens weer heel anders blijkt te gaan. Gelukkig zat bij het ticket 1 gratis drankje inbegrepen dus zijn we daar maar mee begonnen, later op de avond hebben we toch stiekem de verstopte flesjes kunnen gebruiken. Om 12 uur hadden we heel groot vuurwerk verwacht, dat was ook de reden dat we voor de boat party hadden gekozen. Maar er was zo ongeveer een halve minuut in de verte wat vuurwerk en dat was het dus. Hoe het normaal gesproken is weten we nog steeds niet omdat we zowel verhalen hebben gehoord dat er heel vee vuurwerk is als dat er nooit iets te doen is. Al met al hebben we het wel gezellig gehad en met z’n drieën kunnen proosten op het nieuwe jaar.

De volgende ochtend bleek dat ik toch nog niet zo beter was dan ik dacht dus de rest van nieuwjaarsdag heb ik lekker in bed doorgebracht. ’s Avonds ben ik nog wel met Lisa en Petra bij het restaurantje Mika gaan eten wat hier bij West campus op de hoek zit. Eigenlijk zouden we hier gewoon naar Pigastro gaan maar die hadden alleen maar toast. Lekker gegeten en een gezellige avond gehad, ondanks dat het restaurantje zo dichtbij is was ik er nog nooit geweest en het was eigenlijk een hartstikke gezellig tentje. De volgende dag was het studeerdag en tijd om m’n post op te halen op Main campus: waren er zomaar 3 kerstkaarten. Niet heel erg op tijd maar nog steeds leuk. Die blijven gewoon gezellig staan tot ik wegga om het wat gezelliger te maken.

Vrijdag overdag weer vooral gestudeerd en gesport en ’s avonds gingen we, Lisa, Petra, Berk en zijn vriend, gezellig glühwein maken in het appartement dat Berks ouders willen gaan verhuren maar dat nog leeg staat. Toen we de ingrediënten bij elkaar hadden en net wilden beginnen zei Berk dat z’n ouders weg gingen dus dat we het ook gewoon bij hem thuis konden doen. Wij met alle spullen naar beneden en in de auto. Eigenlijk is het nog geen 2 minuten rijden maar omdat z’n ouders nog niet weg waren moesten we even een rondje door de wijk rijden. Dat vonden we wel vrij gek dat je pas met je vrienden naar huis kan als je ouders weg zijn maar ondertussen zijn we even langs Lisa’s nieuwe kamer gereden waar ze volgend semester zal gaan wonen. Eenmaal binnen hebben we gezellig wijn gedronken en heeft Berk ons geleerd te pokeren.
Zaterdagavond hadden 4 mensen die de komende dagen weggaan een afscheidsdiner georganiseerd in Sariyer bij Göze waar 37 mensen hadden toegezegd te komen. Ik had het niet verwacht maar uiteindelijk waren er ook gewoon echt zoveel mensen, in het restaurant hadden we onze eigen zaal toegewezen gekregen dus na het hoofdgerecht begon iedereen eigenlijk ook rond te lopen naar andere delen van de tafel om iedereen te spreken, wat voor de obers erg lastig was bestellingen opnemen. Dit was voor veel mensen waarschijnlijk de laatste keer dat ik ze heb gezien en we hebben een hele gezellige avond gehad ondanks dat veel mensen moesten studeren omdat ze hier ook gewoon tentamens op zondag geven.

Na mijn tentamen wilden Lisa en ik iets leuks gaan doen om even lekker van de campus af te gaan. Ik was door mijn reisboekje aan het bladeren toen ik een mooi plaatje van een bos zag met een hele grote dam er in. Vervolgens las ik dat dit in het Belgradobos was wat vanaf hier echt super dichtbij is. Eenmaal aangekomen in het dorpje Bahçeköy wisten we niet precies waar we heen moesten dus zijn we maar gewoon gaan lopen en uiteindelijk vonden we de ingang van het park. Vervolgens stonden we voor een keuze: links of rechts? Er stonden ook borden bij waarbij op het bord naar rechts een plaatje met fietsenverhuur stond en nog iets anders. Op het bord naar links stonden 6 verschillende namen. Omdat de namen die in mijn reisboekje stonden niet op de borden stonden zijn we maar links gegaan omdat we dachten daar de grootste kans te hebben te vinden wat we zochten. We zijn een heel stuk het bos ingelopen wat natuurlijk ook niet vlak was, op een gegeven moment zijn we ook even van de verharde weg afgegaan via een ander pad omdat het gene dat we zochten niet aan een verharde weg lag. Die weg ging ook oneindig door dus uiteindelijk zijn we maar weer naar de gewone weg gegaan. Na nog een stuk gelopen te hebben kwamen we 2 jongens tegen uit de tegenovergestelde richting die vroegen of wij ook op zoek waren naar het meer. Ze vertelden ons dat er aan het eind alleen een restaurant was. De een was Turks en de ander kwam uit Iran maar kon ook Turks, op dat moment kwam er een Turks meisje voorbij die vertelde dat we terug moesten naar het begin en dan de rechter weg moesten kiezen. We zijn samen met hen terug gelopen en het meer bleek eigenlijk super dichtbij die splitsing. Er was ook een hele grote picknickplaats waar heel veel Turkse gezinnen aan het barbecueën waren ondanks dat het vrij koud was. Lisa en ik stonden rustig even foto’s te maken toen er een oude vrouw naar ons toe kwam en in het Turks begon te praten en Lisa’s haar en gezicht aanraakte. Lisa had een klein gesprekje met haar en toen begon ze ook mijn haar nog aan te raken dus we hebben maar zo snel mogelijk goedendag gezegd en zijn ergens anders heen gegaan. De dam was leuk om te zien het was alleen erg jammer dat er hekken omheen stonden die gesloten waren. Al en met al was het wel lekker om even uit de stad in de natuur te zijn en een frisse neus te halen.

Maandag was het tijd om met Lisa en Petra naar Pierre Loti te gaan. Dit is een heuvel met onwijs veel grafstenen en een terras bovenaan met een mooi uitzicht over de Gouden Hoorn. We wisten echter niet precies waar het was maar we hadden gehoord dat je er met bus of boot heen kon. Het was erg mooi weer dus we wilden eigenlijk de boot nemen, natuurlijk staan er op z’n Turks nergens bordjes en zelfs na rondvragen was het ons niet helemaal duidelijk waar die boot nou vertrok. Onderweg waren we wel een bus in de goede richting tegengekomen dus die hebben we genomen. Natuurlijk hadden we ook geen idee waar we er dan weer uit moesten maar ik had op de kaart gezien dat het in Eyüp was dus toen de bushaltes dat niet meer in de naam hadden zijn we uitgestapt. De bedoeling was om de kabelbaan naar boven te nemen en dan vervolgens naar beneden te lopen. Uiteindelijk hebben we de kabelbaan pas gevonden toen we boven waren aangekomen na veel rond vragen. Het uitzicht was heel mooi en we hadden een mooi plekje op het terras weten te bemachtigen. Na dat we weer helemaal bij waren gekomen van de wandeling zijn we nog even een beetje rondgewandeld en hebben we de kabelbaan naar beneden genomen. Op Taksim zijn we bij Bambi Café wat eruit ziet als een snackbar wat gaan eten omdat Lisa wist dat je daar een studentenmenu hebt bestaande uit patat, cola en een dönerwrap voor maar 5TL. Inmiddels hadden we goed honger dus dat ging er goed in.

Woensdag zou ik om 9 uur naar de presentaties van anderen moeten luisteren omdat mijn groepje de presentatie al eerder had gedaan, en aan het eind van de les zouden we dan een tentamen krijgen dat we mee naar huis mochten nemen en 25 uur later weer in moesten leveren. Om 8.58 emailt de docent dat hij heeft besloten om pas om 9.30 te beginnen met de les. Uiteraard zat de hele klas er al klaar voor. Na de ingeplande 3 uur waren pas de helft van de groepjes geweest en waren we ook al een half uur later dan gepland omdat we ook een half uur te laat waren begonnen. Op dat moment waren veel mensen die net als ik al gepresenteerd hadden er klaar mee dus hebben we gezegd dat we nog andere vakken hadden en toen kregen we gelukkig het tentamen mee en konden we gaan. Het klinkt heel leuk een tentamen mee naar huis nemen maar tentamens van deze docent zijn echt verschrikkelijk. Het grootste gedeelte van de vragen ging over stof die we nog nooit in de les hadden behandeld dus het was ontzettend veel werk om steeds alle antwoorden op te moeten zoeken in het boek of op internet. Na de 65 meerkeuze vragen waren er ook nog 7 open vragen uiteraard ook erg ingewikkeld waren. Gelukkig had ik het na bijna 6 uur zwoegen af, natuurlijk wilden klasgenoten er later nog over praten om antwoorden te vergelijken maar ik was er helemaal klaar mee.

Vandaag, vrijdag, wilden Lisa en Petra naar de Leandertoren en aangezien het de laatste dagen zijn ben ik maar gewoon met ze mee gegaan. Berk gaf ons een lift naar Levent wat aanzienlijk in de reistijd scheelde. Vanaf Beşiktaş hebben we de boot naar de Aziatische zijde genomen, naar Üsküdar wat eigenlijk recht tegenover Beşiktaş ligt. Vanaf daar was het een klein stukje lopen naar de toren die toch echt een stuk dichter bij de kust lag dan ik had verwacht. Met een bootje werden we naar het mini-eilandje gebracht waar we rond konden lopen. Boven op de toren was het vooral erg koud door de wind maar wel heel verfrissend. Omdat het zo klein is waren we er vrij snel klaar dus toen zijn we weer terug gegaan naar de kust waar we nog lekker wat gedronken hebben aan de kade. De zon scheen en de wind kwam precies vanaf de goede kant dus daar hebben we lekker lang van het uitzicht genoten.

Morgen mijn laatste tentamen hier en dan 3 weekjes vakantie! Eerst nog 1 week afscheid nemen van Istanbul en dan nog 2 weekjes thuis voordat ik aan mijn stage zal beginnen.